Bir mağara adamı düşünün, ne zaman o güvenli, korunaklı sığınağından dışarı çıkar? Aç olduğu zaman(bizim mağara adamı akıllı olsun, şunu keşfedeyim, bunu keşfedeyim diye meraklı da olmasın :) )...
O zaman, bir hedef belirlemişsek ve o hedefe ulaşmak istiyorsak, bizi yerimizde kıpırdatacak bişeyler olması gerekiyor. "Aç olmak" gerekiyor. Fiziksel değil, tutkusal. Tutkusal bir açlık. Sizi devam ettirecek, yıkılsanız bile devam ettirecek itekleyici bir güç. Tutkusal bir güç. Bir füzeyi uzaya fırlatan güç gibi.
Öyle bir tutkusal arzunuz olmalı ki, öyle bir açlık ki, güvenli yerinizden kıpırdayabilin, ve sonuna kadar devam edebilin...Yoksa, güvenli sığınağınıza dönmeniz an meselesidir. Ne gerek vardır, rahatınızı bozmaya :)
sevgiler
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Etiketler
- anılarım (1)
- anlamlar (1)
- beslenme (1)
- blog hakkında (7)
- duygular (2)
- duygularımız (1)
- haber (2)
- hedefler (16)
- hikaye (1)
- hikayeler (3)
- idoller (8)
- ilişkiler (23)
- karikatür (2)
- kızımın hikayeleri (1)
- kişisel (158)
- kitap (2)
- kitaplar (2)
- kutlama (1)
- Mesnevi (2)
- Mevlana (1)
- oyunlar (4)
- öykü (3)
- özlü sözler (22)
- para (15)
- projem (1)
- resim (1)
- sunum (2)
- şifa (7)
- trafik (1)
- yaşam koçluğu (1)
- yoga (1)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder