İki Yanım

Bugün bir süre de olsa kendimi yine mutlu hissettim.
Hayallerimin gerçekleşeceğine inandım.
Hayattan keyif aldım, hayat bana keyif verdi.
Bugün bir süreliğine de olsa kendimi değerli hissettim.
İnsanlara da aynı değeri gösterdim.
Onlar da bana.
Gülümsedik birbirimize, gülümsettik birbirimizi.
Bugün bir süreliğine de olsa çok güzel hissettim kendimi.
Daha derinimi gördüm galiba,
Oradaki muhteşem güzelliği.
Bugün bir süreliğine de olsa anlamlı buldum varlığımı.
Küçük de olsa bir şeyin değişmesi için gerekliydim.
Varlığım bunun için burdaydı.
Bugün bir süreliğine sevdim kendimi.
Ne çok ihtiyacım varmış meğerse,
Sevmeye, sevilmeye.

Bugün bir süre sonra bitti herşey, dünyaya geri döndüm.
Acıdım kendime, ama zalimce.
Hayalleri sildim, umutları boğdum, sevgiyi kovdum hayatımdan.
Hak ediyor muydum ki bunları?

Ama sonra, hangi yanımın gerçek olduğuna şüphe ettim.
Acaba, hangisi gerçekti, ben gerçekte hangisiydim?
Hangi yanımı yaşatmalı ve beslemeliydim?
Bu şüpheye düşünce, cevap zaten kendiliğinden geldi.
Çünkü, sevgi, umut ve mutluluk, korkuyu her daim yenerdi...

sevgiler :)