Fedakarlık

Malesef fedakarlık, arkasında acaip beklentisi olan bir huydur, davranıştır, karakterdir, artık ne derseniz...

Fedakarlık yapan insan, farkında olmadan bunun karşılığında değer görmeyi, önemsenmeyi, sevilmeyi bekler, belki bu şekilde diğerlerini kontrol de ediyordur, çünkü kontrol etmesi gerekiyordur, bilinmez.

Ama bir süre sonra, fedakarlık beklentileri karşılamadığı zaman sıkıntılar başlar. Bilinçaltı o beklentileri farklı bir yolla karşılamayı da bilmiyordur. Bilinçli olarak bir çok yol sayılabilir. Burda, bilinçaltınızın kendi dünyasını korumaya çalışması sözkonusu olduğunda, hep dediğimiz gibi bilinçaltımız baskın gelir.

En güzeli, fedakarlık yaptığımız zamanlarda bir durup, bu size sıkıntı verecek bir fedakarlıksa "neden yapıyorum?" diye kendimize sormaktır. "Yapmasak n'olur?" diye de meydan okuyabilirsiniz bilinçaltınıza.

Fedakarlık, karşı tarafı da sıkıntıya sokar. Kimse beklentilerinizi tam anlamıyla karşılayamaz, onları o şekilde bir sorumluluğun altına itemezsiniz. O zaman mutsuz olursunuz, suçlayıcı olursunuz, hem kendinizi hem de karşı tarafı yıpratırsınız.

Kimsenin insafına kalmış felan değilsiniz aslında, bunu bilin. Siz zaten değerli ve önemlisiniz. Bir şey yapacaksanız, kendiniz istediğiniz için yapın. Sonunda sıkıntı duyacaksanız da bunu uygun bir dille anlatın. Başkaları için yaptığınız şeyleri karşılık beklemeden yaparsanız hayal kırıklığına da uğramazsınız, o insanlara bağımlılığınız da kalmaz. Sadece keyifli ilişkileriniz olur.

Karşınızdaki insan böyleyse peki? Bunu da başka bir yazımızda ele alalım artık :)

sevgiler :)