Cömert Olmak

Cömert olmak, vermek, beklentisiz vermek insanın mutluluk kabını dolduran jestlerdir. Ne kadar çok kişiye, ne kadar çok jest yaparsanız, o kadar kazanırsınız.

Niye, biliyor musunuz? Çünkü insanoğlu, vermeden alamaz. Önce verebilmeyi öğrenmesi gerekir. Sevgi vermeden alamaz, dostluk vermeden alamaz, samimiyet vermeden alamaz. İnsanın önce kendi içinde olması gerekir. Olsun ki dışarda da bunlarla karşılaştığında farkına varabilsin. Önce kendi içinde olmalıdır ki verebilsin. Verebilsin ki tanışsın bunlarla. Tanımadığı, farkında bile olmadığı şeyleri nasıl alabilir ki insan, istersen önüne altın tepsiyle getir. Görebilmesi lazımdır ilk başta. Algılayabilmesi ya da.

Pintilik yapmadığı sürece büyür insan. Öyle güzel işlere de imza atar ki. Gönlü zengin insanların kurdukları dernekleri, hayır kurumlarını bir düşünün. Bunlar, vermek amaçlıdır. Alınan şeyse insanlıktır. Sadece insanlık değil, özgüven, özdeğer, özsevgi. Bunlar arttıkça insanın gerçek gücü de ortaya çıkar. Daha da büyür insan.

Bir "şükran günü" hiç yiyecekleri olmadığı halde babaları tarafından terk edilen ve o gün komşularının getirdiklerini yiyen bir aile. Anthony Robbins'in ailesi. Ve o gün verilen bir karar: "Babamın yaptığını seçmiyorum, ben herkese yardım eden bir insan olacağım."  Ertesi sene şükran gününde 2 komşusuna yiyecek götürüyor. Sonraki senelerde sayı artıyor. Vakıf kuruyor. Daha da çok insana ulaşıyor bugün kurduğu vakıfla. Yardım ettiği insan sayısı arttıkça kendisi de büyüyor. Ruhsal olarak büyüdükçe, öz-değeri de büyüyor. Ondan bir şeyler öğrenmek isteyen insan sayısı artıyor. Ama o kadar cömert ki veriyor. Yaptığı şey bu: Vermek. Ve verdikçe alıyor. Bu kadar basit başlıyor aslında, bir saatlik zaman diliminizin 1milyon dolar etmesi.

Kıssadan hisse, ya kendinize saklarsınız kendinizi ya da açarsınız gönlünüzü, cömert olursunuz, dünyaya bakışınız değişir, kendi engellerinizi aşarsınız ve sonra engel tanımazsınız. Her zamanki gibi seçim sizindir.

sevgiler