İflas Etmek

Bu hafta sonu, iflas etmenin hayatta yaşanabilecek en güzel deneyimlerden biri olduğunu anladım.

Niye biliyor musunuz? Ne olursa olsun, nasıl olursa olsun, hayatın bir şekilde devam edebileceğinin farkına varılmasını sağlıyor bu deneyim. Ve hep bu korkuyla yaşamanızı sonlandırıyor. Bu korkuyla belki yapmak istediğiniz şeyleri yapamıyorsunuz. "Ya elimde avucumda bir şey kalmazsa ne olur? Çocuklarıma ne olur? Bana ne olur? Ne yer? Ne içeriz? Nerde kalırız?" Bir ton soruyla risk almaktan korkuyorsunuz.

Ama bu sorulara en güzel cevabı da yine hayat veriyor: İflas ediyorsunuz. Cevapları buluyorsunuz. Bir şey olmuyor.  Evet, zor günler geçiriyorsunuz. Hayat standartlarınız düşüyor(Bu konuyla ilgili çok yazıyoruz, bunları takip edin, kimin belirlediği standartlara göre yaşadığımızı anlayalım.). Ama ne oluyor???

Yüzleşiyorsunuz. Korkularınızla yüzleşiyorsunuz. Ve daha cesur olmak için bir şans yakalıyorsunuz. Niye biliyor musunuz? Çoğu kişi bu korkularıyla bir adım dahi atamazken, siz yüzleşmiş ve aslında başa çıkabilecek durumda oluyorsunuz. Daha fazla güçleniyorsunuz. En kötüsünü yaşıyorsunuz zaten. Daha kötüsü ne olabilir? Sizi öldürmeyen şeyin daha güçlü kılacağını bizzat deneyimliyorsunuz.

Diğer, güvenli kutularında yaşayan insanlara göre hayat size bir fırsat sunuyor. Ama işte, bu fırsatı nasıl değerlendireceğiniz sizin elinizde. Ya buna şükredip ayağa kalkacaksınız. Ya da mağdur olduğunuzu düşünüp hep kaybeden tarafta olmayı tercih edeceksiniz.

Eğer böyle bir deneyim içindeyseniz, hayalleriniz neler, yapmak istediğiniz şeyler neler? Bir şansınız var artık. Bunu bir düşünün lütfen....

sevgiler :)