Çocuk ağlaması gıcıktır. Hele bir de çocuk sizin değilse.
Çocuk ağlayarak ya da üzülerek bir şeyleri elde etmeyi öğrenmişse, bilinçaltı da bunu aynen kaydetmiş demektir: Üzülürsen mutlu olursun, ağlarsan mutlu olursun.
Bilinçaltı yorum yapmaz: Ya, sen daha küçüksün, sevimlisin, hem onlar da yorgun, dayanamıyorlar, o yüzden dediğini yapıyorlar, gibi yorumlamalara asla giremez. Genelleyerek, doğru kabul eder.
Yetişkin hayata gelince işler her ters gittiğinde üzülen bir insan karşımıza çıkar. Çünkü bilinçaltı, üzüldüğü zaman her şeyin istediği gibi olacağını sanır. İstediği gibi olmazsa bilinçaltı daha fazla üzülümesini sağlar. Öğrendiği tek yol budur. Mutlu olmak istiyorsa üzülmek, ağlamak gerektir.
Var mı etrafınızda böyle tanıdıklarınız ;)
sevgiler :)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Etiketler
- anılarım (1)
- anlamlar (1)
- beslenme (1)
- blog hakkında (7)
- duygular (2)
- duygularımız (1)
- haber (2)
- hedefler (16)
- hikaye (1)
- hikayeler (3)
- idoller (8)
- ilişkiler (23)
- karikatür (2)
- kızımın hikayeleri (1)
- kişisel (158)
- kitap (2)
- kitaplar (2)
- kutlama (1)
- Mesnevi (2)
- Mevlana (1)
- oyunlar (4)
- öykü (3)
- özlü sözler (22)
- para (15)
- projem (1)
- resim (1)
- sunum (2)
- şifa (7)
- trafik (1)
- yaşam koçluğu (1)
- yoga (1)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder